Drama op totempaal: klimmen in Tasmanië gered na mislukte afdaling!

Drama op totempaal: klimmen in Tasmanië gered na mislukte afdaling!

Op 13 februari 2025 ervoeren twee klimmers een dramatische reddingsoperatie op de beruchte "totempaal" in Tasmanië. Dit opvallende natuurlijke monument, dat 65 meter hoog bij Cape Hauy verhoogt, staat bekend om onvoorspelbaar weer en gevaarlijke zee -omstandigheden. De twee avonturiers hadden moeite om van de verticale muur te stappen omdat hun touwen hadden gevangen tijdens een onweersbui en de sterke wind het onmogelijk maakten om te abseil. In hun wanhoop riepen ze op woensdagavond om hulp terwijl ze op een kleine rotsachtige voorsprong waren. De eerste reddingspogingen met behulp van helikopter faalden ook vanwege de slechte weersomstandigheden.

Zelfs toegang tot de "totempaal" is een uitdaging van het land, vooral in ongunstige weersomstandigheden. In een andere reddingspoging met een politieboot was de gevaarlijke golf een extra bedreiging. Om de klimmers te bereiken, vertrokken leden van de "klimclub van Tasmanië" eindelijk in het donker. Ze beveiligden de klimmers met reddingskarces en transporteerden ze naar de kliffen op het vasteland, waar de redding bij het ochtendgloren werd voortgezet. Hoewel de twee klimmers hongerig, moe en hypotherm waren, bleven ze ongedeerd. De "totempaal" is niet alleen een uitdaging voor klimmers, maar ook een fascinerend doel dat wereldwijd veel avontuurlijke attracties aantrekt.

Een verhaal over overleving

Het verhaal van de "totempaal" is rijk aan avonturen en tragedies. Een goed bekend voorbeeld is de Britse klimmer Paul Pritchard, die bijna zijn leven verloor bij een klimongeluk in 1998. Toen hij probeerde de dode paal te beklimmen, werd hij geraakt door een vallende steen op het hoofd, waardoor hij het bewustzijn verloor. Zijn vriend stabiliseerde hem destijds en kreeg hulp, maar Pritchard moest tien lange uren wachten op een rotsplaat voor redding.

De gecompliceerde locatie van de "totempaal" maakte een redding vanuit de lucht onmogelijk. Neal Smith van de Tasmaanse ambulancedienst moest afdalen om Pritchard te helpen. Als gevolg van het ongeval liep Pritchard een ernstig hoofdletsel op en bracht hij enkele weken door in het Royal Hobart Hospital. Ondanks de dramatische gebeurtenissen bleef hij trouw aan de klimscene en sloot zich aan bij een team van 11 mensen om 18 jaar later weer de totempaal te beklimmen. Vandaag wil Pritchard de opnames van zijn laatste beklimming gebruiken om een ​​korte film te maken.

fascinatie en gevaren van klimmen

De "totempaal" trekt niet alleen klimmers zoals Pritchard aan, maar staat ook bekend om zijn veeleisende routes. Beginners en ervaren klimmers vinden de mogelijkheid om hun grenzen te testen. De verticale beklimming vindt plaats over twee touwlengtes van 25 en 40 meter, en het gevoel van blootstelling, gecombineerd met het spectaculaire uitzicht, maakt de klimervaring uniek.

De omgevingscondities op het Tasmaanse schiereiland dragen bij aan de aantrekkelijkheid van de "totempaal". De regio biedt een verscheidenheid aan sporten en alpine klimroutes. De klimmers genieten niet alleen van de uitdagingen, maar ook de kans om walvissen in het gebied te zien zwemmen voorbij. Pritchhard zelf, die na zijn ongeval hemiplegisch werd, moedigt zijn kinderen aan om een ​​dorst naar avontuur te zijn en zorgt ervoor dat de fascinatie voor het klimmen van generatie op generatie wordt doorgegeven

.

De evenementen over de klimmers op Totem Pole tonen indrukwekkend de uitdagingen en vaak de gevaren die verband houden met deze buitengewone sport. De herinneringen aan de tragische ervaring van Pritchhard en de huidige reddingsoperatie onderstrepen het onvoorspelbare karakter van klimmen in Tasmanië.