Jazz Against Power: Μια συναυλία γεμάτη μουσική αντίσταση!

Jazz Against Power: Μια συναυλία γεμάτη μουσική αντίσταση!

Στις 2 Μαΐου 2025, πραγματοποιήθηκε μια αξιοσημείωτη συναυλία, η οποία όχι μόνο μεταφέρθηκε σε σαφή θέση μουσικά, αλλά και από την άποψη του περιεχομένου. Η απόδοση επικεντρώθηκε στις αυταρχικές τάσεις στις ΗΠΑ και περιελάμβανε αποσπάσματα από Αμερικανούς μουσικούς τζαζ που αντέδρασαν κριτικά στον σημερινό πρόεδρο. Αυτή η κοινωνική και πολιτική διάσταση αντανακλάται στην παρουσίαση δύο διαφορετικών συγκροτημάτων. Ο πρώτος σχηματισμός ήταν το κουαρτέτο γύρω από τον διπλό μπάσο Roger Kintopf.

Αυτό το κουαρτέτο, που αποτελείται από τρεις μουσικούς από τη σκηνή τζαζ της Κολωνίας, συγκέντρωσε τους ταλαντούχους καλλιτέχνες Victor Fox (μπάσο κλαρινέτο, τενόρο σαξόφωνο) και Leif Berger (τύμπανα), τον τελευταίο κομιστή του βραβείου Jazz της Κολωνίας. Ο δανικός συνάδελφός της Asger Nissen, ένας παλιός σαξοφωνίστας που ζει στο Βερολίνο, ολοκλήρωσε το σύνολο. Τα κομμάτια του Kintopf που είναι έντονα δομημένα και χαρακτηρίζονται από αφηρημένη μελωδία και ασυνήθιστη αρμονία δείχνουν την επιρροή της νέας μουσικής. Το συγκρότημα έχει ήδη κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ και ο Leif Berger είναι μαθητής του γνωστού γερμανικού τζαζ drummer Jonas Burgwinkel.

από το Highlife έως τη Νεωτερικότητα

Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, η μπάντα "Highlife" εκτελείται υπό την καθοδήγηση του Peter Somuah. Το Highlife είναι ένα μουσικό στυλ από τη Γκάνα που συνδυάζει τζαζ, μπλουζ και ρυθμό και μπλουζ με τυπικό αφρικανικό ρυθμό. Ο Somuah και οι ολλανδοί σύντροφοί του προσέφεραν μια χορευτική μουσική σύντηξης που συμπληρώθηκε από ραδιοφωνικά στοιχεία. Η γραμμή -up περιλάμβανε τον Danny Rombout (Conga), τον Jens Meijer (τύμπανα), τον Marijn van der Veen (διπλό μπάσο) και τον Anton de Bruin (πιάνο, ηλεκτρονικό πληκτρολόγιο). Οι ρυθμίσεις της βασίστηκαν σε απλά σχέδια χορδών.

Τα θέματα των κομματιών δεν ήταν ιδιαίτερα αξέχαστα, και παρόλο που ο Somuah ανακοινώθηκε ως ένα επερχόμενο αστέρι της τρομπέτας, έδειξε αδυναμίες στη φράση και τον τόνο. Η συναυλία ξεκίνησε πολύπλοκο και προκλητικό, αλλά τελείωσε με διασκεδαστικό

Jazz και η κοινωνική του διάσταση

Η σχέση μεταξύ τζαζ και πολιτικής διαμαρτυρίας έχει αυξηθεί ιστορικά. Η τζαζ -όπως η μουσική βρήκε το δρόμο της προς την Ευρώπη κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι Αμερικανοί Hellfighers και το Παρεκκλήσι του Μαρτίου προσγειώθηκαν στη Γαλλία υπό τον James Reese Europe το 1918. Η Jazz βλέπει την ιστορία της δουλείας και της αντίστασης ως τα κεντρικά συστατικά της ανάπτυξής της.

Η τζαζ δεν είναι μόνο μια μουσική πρακτική, αλλά και ένας τόπος κατασκευής ταυτότητας. Όπως παρατήρησε ο Barry Ulanov το 1979, η ταυτότητα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην τζαζ. Αυτή η μουσική όχι μόνο αντικατοπτρίζει την αφρικανική-αμερικανική ιστορία, αλλά είναι επίσης αγκυροβολημένη στην ευρωπαϊκή σκηνή και υπάρχει μια συνεχής πρόκληση για την επανεξέταση των προοπτικών μας σε αυτή τη μορφή τέχνης και, συμπεριλαμβανομένων των προοπτικών των μη κυρίαρχων ομάδων

Η αποδοχή της τζαζ στη Γερμανία έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια. Ενώ στην αρχή θεωρήθηκε εξωτικός και συχνά χαρακτηριζόταν από ρατσιστικά στερεότυπα, βίωσε μια αναγέννηση, ειδικά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η τζαζ έγινε ένα είδος βαλβίδας για κοινωνικές αναταραχές και μια μορφή έκφρασης για κοινωνικές προσπάθειες.

Η Jazz Research συνεχίζει αυτή τη συζήτηση. Οι πολιτικές ταυτότητας στη τζαζ είναι οτιδήποτε άλλο παρά νέοι και αναλογιστούν τις ιστορικές συζητήσεις για την κοινωνική ανισότητα. Αυτή η μουσική εκτείνεται σε όλα τα πολιτιστικά σύνορα και παραμένει ένα δυναμικό μέσο για να αυξήσει τις φωνές και να προωθήσει τις αλλαγές. Τελικά, δείχνει ότι η τζαζ δεν είναι μόνο μια μουσική πρακτική, αλλά και ένα ισχυρό όργανο για κοινωνική και πολιτική έκφραση.