Το θέατρο της Κολωνίας AM Rhein: Pythia αγωνίζεται ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος!

Στις 30 Δεκεμβρίου 2024, η επερχόμενη πρεμιέρα του έργου "The Navel of the World" θα ανακοινωθεί στο θέατρο Comedia στην Κολωνία. Σκηνοθεσία του Kostas Papakostopoulos και με βάση το έργο του Finkheu, η παράσταση θα πραγματοποιηθεί στις 17 και 18 Ιανουαρίου. Η κύρια ηθοποιός, η Lisa Sophie Kusz, ενσωματώνει το ρόλο της Pythia, το πιο διάσημο Forcess. Με χρόνο παιχνιδιού περίπου 75 λεπτών, το κομμάτι θα πάρει σημαντικά ερωτήματα όπως περιβαλλοντικά πτυχία, κλιματική αλλαγή και πατριαρχικές δομές.

Στην πλοκή, η Pythia αντιμετωπίζει τις δικές της αδυναμίες και οι προειδοποιήσεις που θεωρούνται άχρηστες, ενώ είναι λάθος με την καύση των δασών και των πλημμυρών. Σε αναζήτηση προστασίας, γυρίζει στο Hypnos, τον Θεό του ύπνου, και μετατρέπεται σε βίαια της φύσης που αγωνίζεται ενάντια στην ανθρώπινη καταστροφή, ως επιλογή.

Περιβαλλοντικά ζητήματα στη σκηνή

Παράλληλα με αυτή την παράσταση, το έργο "Anthropos, Tyrann (Oedipus)", που πραγματοποιήθηκε από τον Αλέξανδρο Eisenach και το "Theatre des Anthropozene", τη θέρμανση του αυτιού στο πλαίσιο της αρχαίας τραγωδίας. Εμπνευσμένο από τον Σοφοκλή, το κομμάτι αντιμετωπίζει τις ανθρώπινες παρεμβάσεις στη φύση, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, η αποδάσωση και η πεθαίνουν ζωικά είδη. Οι ιδρυτές του θεάτρου, ο θαλάσσιος βιολόγος Antje Boetius και ο σκηνοθέτης Frank Raddatz, επιδιώκουν τον στόχο της δημιουργίας της επίγνωσης της προστασίας του περιβάλλοντος μέσω της συναισθηματικής και παιχνιδιάρικης διαμεσολάβησης, όπως η έμφαση στο https://www.buehne-magazin.com/a/dem-klimamaweldel-eine-buehne------------- playful διαμεσολάβηση, όπως η έμφαση.

Σε μια τρέχουσα κρατική έκθεση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, διαπιστώθηκε ότι μόνο το 18% των γερμανικών δασών είναι υγιή. Η ανησυχία είναι επίσης το γεγονός ότι περίπου 180.000 εκτάρια δασών έχουν πεθάνει από το 1984. Αυτή η δραματική κατάσταση ενισχύεται από τις σημερινές δασικές πυρκαγιές στη Σιβηρία, την Καλιφόρνια και την Αυστραλία και απεικονίζει την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί η τέχνη ως πηγή έμπνευσης προκειμένου να προωθηθεί η περιέργεια και η λαγνεία για τον πειραματισμό στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών ζητημάτων.