Mozart's Requiem: een meesterwerk vol geheimen en tragedie!

Mozart's Requiem: een meesterwerk vol geheimen en tragedie!
Op 30 april 2025 vond een opmerkelijke uitvoering van Mozart's Requiem in D Minor plaats als onderdeel van een Good Friday -concert in de Bonn Opera, dat werd gepresenteerd door het Beethoven Orchestra Bonn en het Philharmonic Choir Bonn. Algemeen muziekdirecteur Dirk Kafan volgde een speciale dramaturgie met het concert om de gebruikelijke loop van traditionele uitvoeringen te doorbreken. De uitvoering werd aangevuld met een concertinstallatie door Anselm Dalterth en Nicolas Morrish, die een werk voor Gong presenteerden door James Carl Tenney tussen de Lacrimosa en Offertorium. Deze installatie ontving gemengde beoordelingen en werd beschreven als niet erg betekenisvol en eigentijds.
zoals Ga.de Perceived, die het publiek een interessante, blijkt uit een interessante, allabere, allabe, albeit bood. Het Philharmonic Choir en het Beethoven -orkest daarentegen gaven een eerste -klasse -uitvoering van het verzoek. De iconische start van de introïtus, de bewegende confutatis en de Agile Fuga "Quam Olim Abrahae" waren bijzonder belangrijk. De prestaties van het solistekwartet, bestaande uit Yukari Fukui, Cláudia Pereira, Tae Hwan Yun en Stephan Bootz, werd echter beschreven als tamelijk gematigd.
Historische achtergrond van het verzoek
Het Requiem heeft een fascinerend en mysterieus verhaal dat in 1791 in Wenen begint. Van het artikel tot mozartproject.org We leren dat het werk in zijn doden. De omstandigheden van de opdracht blijven tot op de dag van vandaag controversieel onder muziekologen. Een onbekende boodschapper bracht Mozart om het aanbod te accepteren om een verzoek samen te stellen, dat zijn vrouw Constanze hem voorstelde. Mozart ontving een voorschot voor het werk en beloofde het te leveren terwijl hij tegelijkertijd een acute gezondheidscrisis bevond.
In de loop van zijn ziekte verklaarde de componist dat hij het Requiem voor zichzelf schreef. Tragisch genoeg verliet hij alleen schetsen en de complete delen van het verzoek en Kyrie, terwijl de laatste drie zinnen onvolledig bleven. Na de dood van Mozart nam zijn student Franz Xaver Süßmayr de taak over om het werk te voltooien. Op 10 december 1791 vond het aandeel van het verzoek plaats in de St. Michael Church. Verdere uitvoeringen volgden, waaronder een benefietconcert voor Constanze, dat plaatsvond op 2 januari 1793.
De betekenis van het verzoek
Het vereiste van Mozart is niet alleen een centraal werk van kerkmuziek, maar ook een emotioneel tijddocument dat het onderwerp van de geheugen van de overledene belichaamt. Het wordt vaak gepresenteerd bij traditionele uitvoeringen voor Kerstmis en Pasen, als onderdeel van het liturgische spectrum dat de kruisdood van Jezus en de betekenis ervan aanpakt. De versie, die werd vermeld in Bonn, was gebaseerd op de verwerking van Franz Xaver Süßmayr, die het debat blijft voeden over de artistieke authenticiteit van het werk. Hoewel er ook stilistisch meer opwindende alternatieven zijn, zoals de versie van Michael Ostrzyga, blijft de bewerking van Süßmayr de meest voorkomende.
In de culturele geschiedenis van muziek wordt het Requiem van Mozart vaak verkeerd begrepen, vooral van luisteraars die niet bekend zijn met zijn andere kerkwerken. Deze misverstanden onderstrepen de complexiteit en de betekenisvolle diepte van het werk, de oorsprong en het proces van creatie in de muziekwereld is nog steeds het onderwerp van intensief onderzoek.
Details | |
---|---|
Quellen |