Rümmer and Hope: Η αμερικανική εισβολή στη Βόννη 1945

Rümmer and Hope: Η αμερικανική εισβολή στη Βόννη 1945

στις 5 Μαρτίου 2025, ακριβώς 80 χρόνια μετά τα εντυπωσιακά γεγονότα που ξεκίνησαν το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου στη Γερμανία, πολλοί μπορούν να κοιτάξουν πίσω σε μια γεμάτη στιγμή. Στις 6 Μαρτίου 1945, έντεκα -έτος -ο Peter Schöneiffen είδε Αμερικανούς στρατιώτες, ενώ η κατάσταση στη Βόννη επιδεινώθηκε δραματικά. Αυτές οι παρατηρήσεις^1 αποτελούν μέρος μιας εκτεταμένης περιγραφής που υποδεικνύει την εμπειρία του πληθυσμού της Βόννης κατά τη διάρκεια αυτών των τυρβών ημερών. Ο Frances αναφέρει ότι άκουσε ήσυχα βήματα στο παράθυρο του καθιστικού και υποψιαζόταν Αμερικανούς στρατιώτες.

Τα αμερικανικά στρατεύματα, τα οποία ξεκίνησαν την επίθεση από το 16ο σύνταγμα πεζικού στις 8 Μαρτίου 1945, βρίσκονταν σε αποστολή που καλύφθηκε τόσο με στρατιωτική ακρίβεια όσο και με τραγωδία. Αμερικανοί στρατιωτικοί ιστορικοί^1 περιγράφουν αυτή την επίθεση ως γρήγορη και άψογη. Ταυτόχρονα, οι Γερμανοί αξιωματικοί είχαν πρωινό σε ένα ξενοδοχείο, ενώ η πρόοδος των Αμερικανών φαινόταν ασταμάτητη.

Αντίσταση και σύγχυση

Κατά την εισβολή στη Βόννη, η γερμανική άμυνα αποδυναμωθεί σοβαρά από την απουσία του 1ου τμήματος SS^1. Έτσι συνέβη ότι οι Γερμανοί στρατιώτες και οι Αμερικανοί κατά καιρούς περνούσαν δίπλα στην πόλη, οπότε τα αμερικανικά στρατεύματα, μπερδεύτηκαν για την κατάσταση, άνοιξαν τη φωτιά στους υποτιθέμενους εχθρούς. Ο στρατηγός Graf von Bothmer έδωσε την εντολή για άμυνα, ενώ ο σύμβουλος της πόλης Godesberg Heinrich Ditz έλαβε απειλή από τον Αμερικανό διοικητή που ήθελε να πυροβολήσει την πόλη.

Στους δρόμους της Βόννης, οι κάτοικοι βίωσαν ένα φαινομενικά μείγμα χάους και ελπίδας. Η Katia Bayerwaltes έκανε απλώς γύψο σπίτι όταν οι Αμερικανοί ζήτησαν το δρόμο τους προς το Ρήνο. Σε αυτή την επισφαλή κατάσταση θεωρήθηκε ότι η αντίσταση των γερμανικών στρατευμάτων έγινε εύθραυστη. Στις 8 Μαρτίου 1945 στις 7:30 μ.μ., οι τελευταίοι Γερμανοί στρατιώτες εγκατέλειψαν τη Βόννη και μόλις μια ώρα αργότερα ανατίναξαν τη γέφυρα του Ρήνου για να επιβραδύνουν την πρόοδο των Αμερικανών.

Η ανθρώπινη πλευρά του πολέμου

Οι επιπτώσεις του πολέμου στον πολιτικό πληθυσμό ήταν καταστροφικές. Η Βόννη μετρούσε τα πολιτικά θύματα του αεροπορικού πολέμου το 1868, 3686 που λείπουν και 2647 κτίρια κατοικιών^1. Τα λόγια των μελών του 16ου Συντάγματος Πεζικού αντικατοπτρίζουν την εξάντληση και τις προκλήσεις με τις οποίες αντιμετώπισαν οι Αμερικανοί στρατιώτες. Αυτή η πραγματικότητα έζησε συχνά απεικονίζεται από εικόνες από αυτή τη φορά, όπως μια φωτογραφία σουβενίρ^2 που δείχνει μια ηλικιωμένη γυναίκα μπροστά στα ερείπια του διαμερίσματός της, που περιβάλλεται από εισβολείς Αμερικανών στρατιωτών. Η εικόνα, που τραβήχτηκε από τον Jerry Rutberg, εκφράζει τη θλίψη και τη συμπάθεια του πολέμου.

Αυτή η γνωστή φωτογραφία της εισβολής του Αμερικανού δεν είναι μόνο ένα ιστορικό έγγραφο, αλλά επίσης διεγείρει τη σκέψη για τη γερμανική-αμερικανική φιλία, η οποία έγινε σημαντική μετά τον πόλεμο. Οι φωτογραφίες του Rutberg αποτελούν μέρος ενός μεγαλύτερου ιστορικού πλαισίου που στη συνέχεια απεικονίζει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των εθνών. Το γεγονός ότι οι ήρεμοι στιγμές όπως αυτό συχνά παραβλέπονται στην ιστορία του πολέμου δείχνει πόσο σημαντικό δεν είναι να χάσετε τον ανθρώπινο παράγοντα.

Ενώ τα αμερικανικά στρατεύματα συνεχίζουν να χτενίζουν την πόλη για να αναζητήσουν συμβολικά πορτρέτα του Χίτλερ, συναντούν τη μοίρα των αθώων αμάχων στους δρόμους που εγκαταλείφθηκαν μετά τον πόλεμο, οι οποίοι συχνά αλιεύονται σε ένα στενό περιθώριο μεταξύ των μέτωρων. Αυτές οι εικόνες και οι ιστορίες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της αφήγησης για την τελική φάση του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και τις επακόλουθες προσπάθειες για την αποκατάσταση της ειρήνης.