Dood van de paus: nieuwe regels voor de begrafenisdienst in Rome!

Dood van de paus: nieuwe regels voor de begrafenisdienst in Rome!

22 April 2025 zal in de geschiedenis van de katholieke kerk gaan als een drastische dag voor veel gelovigen over de hele wereld. Ralf Uhlenbrock, die maandagochtend Rome incheckte, ontving het nieuws van de dood van de paus. Deze onverwachte boodschap betekende dat Uhlenbrock zijn reisprogramma moest opnieuw plegen, wat een verrassende wending betekende voor zijn verblijf in de eeuwige stad. Naast de directe reactie op de dood van de Pontifex, heeft dit evenement ook veel reikende effecten op de komende dagen en de toekomst van de katholieke kerk, vooral tegen de achtergrond van de nieuwe rituelen die paus Franciscus heeft geïntroduceerd.

De dood van een paus gaat gepaard met serieuze tradities die sinds het einde van de 19e eeuw stevig verankerd zijn. In het verleden werd de dood bepaald door de erkenning, waarin de pauselijke penningmeester drie keer de overledene in zijn doopnaam riep en hem zachtjes tegen zijn voorhoofd sloeg. Tegenwoordig wordt het officieel bepaald in aanwezigheid van artsen. Na de dood wordt de paus aangelegd in een houten doodskist en zijn zeehondenring is gebroken in de eerste kardinale bijeenkomst. Het nieuws over paus Franciscus en zijn staat van gezondheid-het bevindt zich momenteel in het Gemelli Hospital-aanbieding van een schokkende context voor de tijd van zijn dood, omdat een ontslag van de paus niet kan worden uitgesloten.

Nieuwe rituelen en tradities

De rituelen na de dood van een paus zijn verdeeld in drie stations. Eerst wordt de kist uitgevoerd. De dood wordt bepaald in de privékapel en het lichaam wordt vervolgens aangelegd in een eenvoudige houten kist, die een belangrijke verandering vertegenwoordigt in vergelijking met eerdere praktijk. Paus Franciscus hechtte groot belang aan het feit dat de begrafenis niet pompeus maar bescheiden zou moeten zijn. Deze veranderingen zijn te vinden in de nieuw gepubliceerde "Ordo Exsquiam Roman Pontificis", die de nadruk legt op de paus als een herder en discipel van Christus, in plaats van zijn ambt als seculiere leider.

Het tweede station is het laatste publiek in de basiliek van St. Peter, waar gelovigen afscheid kunnen nemen van de open kist. De kist is gesloten de avond voor de uitvaartbeurs. Op dit punt begint de rouwfase, de "Novendiali", ook in de kardinalen om een ​​nieuwe paus te kiezen. De klokken van alle katholieke kerken wereldwijd ringen na de dood, een teken van wereldwijd verdriet. De laatste stop is de begrafenis, die in de nieuwe praktijk niet langer automatisch plaatsvindt in de Vaticaanse basiliek. Francis is voorstander van de "Santa Maria Maggiore" -kapel als zijn begrafenislocatie. Historisch gezien werden extra doodskisten gebruikt en het gebruik van een hoge bahrre (katafalk) was gebruikelijk, maar deze praktijken werden afgeschaft.

De laatste woorden van de paus worden vaak publiekelijk overgedragen en hebben meestal een religieuze relatie. Deze herinneringen kunnen geruststellend zijn voor de gelovigen, vooral in de periode van verdriet en reflectie op het leven en het werk van de overledene. Miss -informatie over de dood van pausen is in het verleden gebruikelijk geweest en de nieuwe rituelen lijken de intentie na te streven om meer duidelijkheid en ontzag te brengen in het omgaan met deze belangrijke momenten.

Met de dood van een paus is niet alleen een menselijke tragedie te zien, maar ook een wending in de geschiedenis van de kerk. De komende verkiezingsprocessen en de bijbehorende veranderingen kunnen fundamentele effecten hebben op de katholieke gemeenschap wereldwijd. Hoe deze ontwikkelingen zullen plaatsvinden, valt nog te bezien.