Bloody Art: René Hausteins εξαιρετικά συναισθηματική απόδοση στο Münster

Bloody Art: René Hausteins εξαιρετικά συναισθηματική απόδοση στο Münster

Στο σπίτι της αντλίας στο Münster, ένας εντυπωσιακός χώρος, μπορεί να δει επί του παρόντος την παράσταση "αιμοσφαιρίου" από τον καλλιτέχνη Bottrop René Haustein. Αυτή η εξαιρετική σταδιοποίηση είναι μια συν -παραγωγή με το σώμα και είναι αφιερωμένη στο θέμα της άνευ όρων έκφρασης από το αίμα. Το πραγματικό αίμα χρησιμοποιείται εδώ, γεγονός που δίνει στην απόδοση μια ανησυχητική αυθεντικότητα που περιλαμβάνει συναισθηματικά το κοινό. Η εμφάνιση του σπιτιού και των τεσσάρων χορευτών του χαρακτηρίζεται από ακραίες κινήσεις και σωματική βία.

Ο Haustine δεν αντιμετωπίζει μόνο τις φυσικές πτυχές της τέχνης του, αλλά και τα κοινωνικά ζητήματα. Επικρίνει την οικονομική κατάσταση στον πολιτισμό και προβλέπει προκλητικά την ερώτηση: "Πώς πρέπει να δημιουργήσετε έναν αριθμό αίματος χωρίς αίμα;" Αυτή η δήλωση απεικονίζει την ισχυρή σύνδεση που βλέπει μεταξύ χρημάτων και καλλιτεχνικής έκφρασης. Η σταδιοποίηση συμπληρώνεται από βίαιες παραστάσεις με θέματα πεταλούδας που θυμίζουν τα αμφιλεγόμενα παιχνίδια μυστηρίων του Hermann Nitsch, αν και ο Haustein δεν βλέπει την παράδοσή του. Αντίθετα, βλέπει τον εαυτό του στη γραμμή του Joseph Beuys και του Christoph Schlingensief.

Συναισθήσεις και πρόκληση

Ένα κεντρικό κίνητρο για την απόδοση είναι η χρήση μίας μάσκας χοίρων που λειτουργεί ως ειρωνικό σχόλιο για την απουσία μιας πραγματικής μάχης. Με αυτόν τον τρόπο, ο Haustein προσπαθεί να προκαλέσει έντονα συναισθήματα στο κοινό και να ενθαρρύνει τον θεατή να σκεφτεί. Ο Hildegard KNEF αναφέρεται για να φωτίσει το θέμα των ψευδαισθήσεων στην τέχνη. Από αυτή την άποψη, το αίμα διοργανώνεται ως το μόνο στοιχείο που δεν είναι ψευδαίσθηση.

Παράλληλα με αυτή την κινούμενη απόδοση στο Münster, ένα άλλο έργο τέχνης στο Μόναχο εξασφαλίζει διαμάχη. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης αστικής τέχνης "ένας χώρος που ονομάζεται δημόσια/ελπίζουμε δημόσια", ένα γλυπτό του Βούδα στο Viktualienmarkt τέθηκε στο πλάι. Ο καλλιτέχνης Han Chong έχει κάνει την χαρακτική "που έγινε στη Δρέσδη" ορατή, η οποία προκάλεσε βίαιες αντιδράσεις τόσο από τους ντόπιους όσο και από τους τουρίστες. Οι Βουδιστές εκφράζουν την οργή για την ασεβής θεραπεία της γλυπτικής, η οποία οδήγησε σε κινητοποιήσεις από μοναχούς και abbots.

Ελευθερία της τέχνης στο λόγο

Η συζήτηση για την ελευθερία της τέχνης θερμαίνεται από τις διαδηλώσεις και την καθιέρωση βωμών καθώς και την εφαρμογή πρακτικών διαλογισμού. Ένας Δάσκαλος προειδοποίησε επίσης ότι ένας ανατρεπόμενος Βούδας είναι μη διαφημισμένη επικίνδυνη ενέργεια. Σε μια συζήτηση στην ομάδα, οι ανησυχίες εκφράστηκαν τι θα συνέβαινε εάν είχε γίνει παρόμοια μεταχείριση ενός αστέρι του Κοράνι ή του David. Ο πρώην διευθυντής του Lenbachhaus, Helmut Friedel, τονίζει την ελευθερία της τέχνης, αλλά εκφράζει επίσης ότι δεν θεωρεί ότι η έννοια είναι μεγάλη.

Επιπλέον, γίνεται αναφορά σε μια συνεχιζόμενη δίκη εναντίον του καλλιτέχνη Jonathan Meese, ο οποίος επικρίνεται ότι δείχνει το χαιρετισμό του Χίτλερ. Αυτά τα γεγονότα υπογραμμίζουν πώς η προκλητική τέχνη συχνά απαιτεί διαφοροποιημένη μετριοπάθεια για να αποφευχθεί η περιττή διαμάχη. Οι επικριτές σημείωσαν ότι οι βουδιστικές κοινότητες θα είχαν ανακοινωθεί καλύτερα εκ των προτέρων για να αποζημιώσουν τις εντάσεις.

Τέτοιες εκδηλώσεις δημιουργούν θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με την ελευθερία της τέχνης, τα οποία συζητούνται πάντοτε σε μεγάλο βαθμό. Ενώ μέρος του κοινού γιορτάζει αυτές τις προκλητικές μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, ένα άλλο μέρος βλέπει έναν πιθανό κίνδυνο και παραβίαση της πολιτιστικής ευαισθησίας. Εδώ γίνεται σαφές ότι η τέχνη και η εκπροσώπησή της συχνά στέκονται στη διεπαφή της ελευθερίας και της ευθύνης, ένα θέμα που έχει μεγάλη σημασία στον σημερινό κόσμο.