Πόλεμος και ανησυχίες για τα τρόφιμα: Μια ματιά στις ιστορικές σημειώσεις της Paula

Πόλεμος και ανησυχίες για τα τρόφιμα: Μια ματιά στις ιστορικές σημειώσεις της Paula

Το 1944, η 18χρονη Paula Kösters πέρασε ένα σχηματικό έτος σε ένα αγρόκτημα στο Legden. Έγραψε τις εμπειρίες της σε ένα χειρόγραφο σημειωματάριο που τώρα χρησιμεύει ως πολύτιμος σύγχρονος μάρτυρας. Σύμφωνα με το Münsterland Zeitung, το DIN A5 αξιολογήθηκε σε θέμα λευκών λινών στις 15 Μαρτίου 1945 με το "καλό" και περιέχει πάνω από 50 σελίδες σε λεπτομερείς εγγραφές στο Sütterlin Script, γραμμένο με στυλό. Ο φάκελος φέρει την επιγραφή "Mein Merkbuch" με κόκκινα γράμματα.

Η Paula ήρθε από την Coesfeld και ολοκλήρωσε το δεύτερο έτος ως οικονόμος στο Schulze Beilkel Hof στο Beilkelort. Ο εκπαιδευτής της, η Elisabeth Schulze, την ενθάρρυνε να καταγράφει τακτικά εντυπώσεις, να μαθαίνουμε περιεχόμενο και χρήσιμες συμβουλές οικιακής χρήσης. Η κόρη της, Annelie Sierp, βρήκε το φυλλάδιο στην περιουσία της μητέρας της και θυμάται τις ζωντανές ιστορίες για τη ζωή και εργάζεται στον αγώνα. Οι 40 αναφορές των εμπειριών τους στην αυλή, οι οποίες επίσης τεκμηριώνουν τις προκλήσεις του πολέμου, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές

Η ζωή στο αγρόκτημα

Οι Kösters περιέγραψαν τις αντιξοότητες του πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής έλλειψης τροφίμων που έζησαν οι άνθρωποι εκείνη τη στιγμή. Σήμερα γνωρίζουμε ότι τέτοια σημεία συμφόρησης τροφοδοσίας επιβαρύνουν βαριά ολόκληρο τον εθνικό πληθυσμό. Σύμφωνα με την περιφερειακή ιστορία.net, το σιτηρέσιο για τους κανονικούς καταναλωτές στο Ρηνανία-Παλατινάτο το 1947 ήταν μόνο 1.183 θερμίδες ανά άτομο. Αυτή η υποεπιτροπή οδήγησε σε μαζικές κοινωνικές εντάσεις και σε αυξανόμενο ποσοστό θνησιμότητας που οφείλεται στην πείνα και την ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη.

Το σημείωμα της Paula είναι μια σημαντική πηγή για την κατανόηση των συνθηκών διαβίωσης εκείνη τη στιγμή. Η λεπτομερής σας εικόνα για τη φροντίδα των πλυντηρίων και η επεξεργασία των τροφίμων αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα μιας εποχής στην οποία τα ψυγεία δεν ήταν ακόμη μια κοινή οικιακή συσκευή. Έδωσε στους απογόνους της ανάγνωσης πολύτιμες συμβουλές για την απομάκρυνση των λεκέδων και σημείωσαν συνταγές για την επεξεργασία και τη διατήρηση του κρέατος, ένα σημαντικό θέμα στη διατροφική κρίση μετά τον πόλεμο.

Η διατροφική κρίση των μετα -διαταράκων

Το σημείο εκκίνησης στο οποίο ζούσαν η Paula Kösters χαρακτηρίστηκε από σοβαρά συμπτώματα ανεπάρκειας. Οι επιστημονικές μελέτες, όπως διεξάγονται από διάσημους ιστορικούς όπως ο Ernst-Günther Schenck και ο Hermann Arnold, αποδεικνύουν τις δραματικές επιπτώσεις της κρίσης τροφίμων στην άμεση μεταπολεμική περίοδο. Η μείωση της γεωργικής παραγωγικότητας, που προκλήθηκε από τον πόλεμο και την απώλεια του Ανατολικού Γερμανικού Saatzucht, οδήγησε σε δραστική μείωση της παραγωγής τροφίμων, η οποία εκτιμήθηκε στην Ευρώπη το 1946 κατά 37% και 25% σε σύγκριση με το 1938/39.

Οι επιπτώσεις αυτής της κρίσης δεν ήταν μόνο γεωργικής φύσης, αλλά επηρέασαν και την κοινωνική δομή. Ο στρατιωτικός έλεγχος της κατανομής των τροφίμων ήταν συχνά αναποτελεσματικός. Πολλές περιοχές επηρεάστηκαν από συναλλαγές πείνας και μαύρης αγοράς. Το 30,4% του πληθυσμού ήταν αυτο -γευμάτων, αλλά υπέφερε από τον υψηλό πληθωρισμό και τις δυσμενείς συνθήκες της μεταπολεμικής ζωής.

Η εμπειρία της Paula και οι λεπτομέρειες που καταγράφηκαν στο βιβλίο τους για τις καθημερινές προκλήσεις και τις δημιουργικές λύσεις είναι ανεκτίμητες σήμερα. Το Hof Schulze Beilkel, το οποίο τώρα καθοδηγείται από τον εγγονό της Elisabeth Schulze, αντιπροσωπεύει όχι μόνο έναν τόπο μάθησης για την Paula, αλλά και ένα κομμάτι ιστορίας που συνδέεται βαθιά με τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και την επιβίωση μιας ολόκληρης γενιάς.