Okres wojenny i martwienia się żywności: spojrzenie na historyczne notatki Pauli

Okres wojenny i martwienia się żywności: spojrzenie na historyczne notatki Pauli

W 1944 r. 18-letnia Paula Kösters spędziła formacyjny rok na farmie w Legden. Udokumentowała swoje doświadczenia w odręcznym notatniku, który służy teraz jako cenny współczesny świadek. Według Münsterland Zeitung, DIN A5 został oceniony w numerze białej lnianej 15 marca 1945 r. Z klasy „Good” i zawiera ponad 50 stron w szczegółowych zapisach w skrypcie Sütterlin, napisanym z piórem fontannowym. Koperta nosi napis „Mein Merkbuch” w czerwonych literach.

Paula pochodziła z Coesfeld i zakończyła swój drugi rok jako gospodyni w Schulze Beilkel Hof w Beilkelort. Jej instruktor, Elisabeth Schulze, zachęciła ją do regularnego uchwycenia wrażeń, nauki treści i przydatnych porad domowych. Jej córka, Annelie Sierp, znalazła broszurę w posiadłości matki i pamięta ożywione historie o życiu i pracy na boisku. 40 doniesień o ich doświadczeniach na podwórku, które również dokumentują wyzwania wojny, są szczególnie imponujące

Życie na farmie

Kösters opisał przeciwności wojny, w tym znaczny niedobór żywności, którego doświadczyli ludzie w tym czasie. Dzisiaj wiemy, że takie wąskie gardła dostaw mocno obciążały całą ludność narodową. Według regionalnej historii.net racja dla normalnych konsumentów w Rhineland-Palatinate w 1947 r. Wyniosła tylko 1183 kalorii na osobę. To podłoże doprowadziło do ogromnych napięć społecznych i rosnącego wskaźnika śmiertelności z powodu głodu i nieodpowiedniej opieki medycznej.

Pauli jest ważnym źródłem do zrozumienia warunków życia w tym czasie. Twój szczegółowy wgląd w pielęgnację prania i przetwarzanie żywności odzwierciedla rzeczywistość czasu, w którym lodówki nie były jeszcze wspólnym urządzeniem gospodarstwa domowego. Dała jej potomkom czytając cenne wskazówki dotyczące usuwania plamy i odnotowała przepisy na przetwarzanie i zachowanie mięsa, co jest ważnym tematem w kryzysie żywieniowym po wojnie.

kryzys żywieniowy lat po latach

Punktem wyjścia, w którym żyła Paula Kösters, charakteryzował się poważnymi objawami niedoboru. Badania naukowe, przeprowadzone przez znanych historyków, takich jak Ernst-Günther Schenck i Hermann Arnold, wykazują dramatyczne skutki kryzysu żywnościowego w bezpośrednim okresie powojennym. Spadek produktywności rolnej, spowodowany wojną i utratą Saatzucht ze wschodnim niemieckim, doprowadził do drastycznego spadku produkcji żywności, co oszacowano w Europie w 1946 r. Na 37% i 25% w porównaniu z 1938/39.

Skutki tego kryzysu miały nie tylko charakter rolniczy, ale także wpłynęły na strukturę społeczną. Kontrola wojskowa nad dystrybucją żywności była często nieskuteczna; Na wiele regionów miały wpływ transakcje głodowe i czarnego rynku. 30,4% populacji było samowystarczalne, ale cierpiało na wysoką inflację i niekorzystne okoliczności życia post -warstwa.

Pauli i szczegóły nagrane w ich notatce o codziennych wyzwaniach i kreatywnych rozwiązaniach są dziś nieocenione. Hof Schulze Beilkel, który jest obecnie prowadzony przez wnuka Elisabeth Schulze, reprezentuje nie tylko miejsce uczenia się Pauli, ale także kawałek historii, który jest głęboko związany z sytuacjami awaryjnymi i przetrwaniem całego pokolenia.