Μεσαιωνική αγορά στο Wülfrath: Δοκιμή γεύσης για το Tarte Flambee και πολλά άλλα!

Am 2. Februar 2025 fand der erste Wülfrather Mittelaltermarkt statt, wo Speisen und Waren vorgestellt und getestet wurden.
Στις 2 Φεβρουαρίου 2025, πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεσαιωνική αγορά Wülfrather, όπου παρουσιάστηκαν και δοκιμάστηκαν τα τρόφιμα και τα αγαθά. (Symbolbild/ANAG)

Μεσαιωνική αγορά στο Wülfrath: Δοκιμή γεύσης για το Tarte Flambee και πολλά άλλα!

Στις 2 Φεβρουαρίου 2025, πραγματοποιήθηκε η πρώτη αγορά του Μεσαίωνα Wülfrather, στην οποία δημιουργήθηκε μια ζωντανή εικόνα της ιστορικής διατροφικής κουλτούρας και της ατμόσφαιρας της αγοράς του Μεσαίωνα. Ο δημοσιογράφος Jens Räthel εξέτασε τα πιάτα και ήταν ενώ ο Gaukler Tamino ευχαρίστησε τους ανθρώπους της αγοράς με δείγματα. Ο Räthel ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για το αν τα πιάτα που προσφέρονται ήταν βρώσιμα.

Μια κυρία σε ένα κίτρινο παλτό προσπάθησε ένα κομμάτι flatbread, ενώ ένας διδακτορικός που ενήργησε ως «προ -δίδασψη», το εξέτασε για τυχόν κινδύνους για την υγεία. Μετά από μια εξέταση, διαπίστωσε ότι η κυρία δεν έδειξε κανένα σημάδι δηλητηρίασης και η Tarte Flambee θα μπορούσε επομένως να απελευθερωθεί για κατανάλωση. Αυτό δείχνει τη μεγάλη σημασία της ασφάλειας των τροφίμων, η οποία έπαιξε επίσης ρόλο στον Μεσαίωνα.

Ιστορικές ιδέες για την καλλιέργεια τροφίμων

Η κουλτούρα διατροφής στον Μεσαίωνα, η οποία εκτείνεται σε μια περίοδο από το 5ο έως το τέλος του 15ου αιώνα, διαμορφώθηκε έντονα από περιφερειακές διαφορές και κοινωνικούς κανόνες. Οι τεχνικές βελτιώσεις, όπως στη γεωργία και το εμπόριο, οδήγησαν σε μια πιο διαφορετική προσφορά τροφίμων, ενώ τα διάσημα και τα συμπτώματα ανεπάρκειας ήταν συχνές συντρόφους της μεσαιωνικής ζωής. Η πανούκλα, η οποία ήταν αχαλίνωτη και περιφερειακή πληθυσμιακή απώλεια έως και 30 % από τα μέσα του 14ου αιώνα, οδήγησε επίσης σε μετατροπή των γεωργικών εκτάσεων σε βοσκότοπους και έτσι σε αύξηση της κατανάλωσης κρέατος.

Χυλό κόκκων και αναπτύσσεται ήταν το βασικό φαγητό, ενώ το ψωμί καταναλώθηκε ακόμη και τον 13ο αιώνα από φτωχότερα στρώματα. Οι σημαντικότεροι προμηθευτές κρέατος ήταν οικιακοί χοίροι και ιδιοκτήτες. Το άγριο κρέας διαδραμάτισε συγκριτικά χαμηλό ρόλο και τα ψάρια όπως ο αποξηραμένος γάδος και η αλατισμένη ρέγγα ήταν ευρέως διαδεδομένα από τον 10ο αιώνα.

Τελωνείων και ιεραρχίας πίνακα

Οι κοινωνικές διαφορές στη συμπεριφορά της διατροφής ήταν σαφώς αναγνωρίσιμες. Αρχικά, η διαφοροποίηση βασίστηκε κυρίως στην ποσότητα των πιάτων που καταναλώνονται, αργότερα και στις αντίστοιχες διατροφικές συνήθειες. Ειδικά η αριστοκρατία και ο κλήρος είχαν σημαντικά διαφορετικές διατροφικές συνήθειες από τον αστικό και αγροτικό πληθυσμό. Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί συχνά κατανάλωναν τα πιάτα τους σύμφωνα με αυστηρούς ιεραρχικούς κανόνες που καθορίζουν τη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των γευμάτων.

Το μαγείρεμα και το φαγητό της κοινότητας ήταν μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική στον Μεσαίωνα. Οι γυναίκες συχνά αποκλείστηκαν από δεξιώσεις κατά τους πρώτους Μεσαίωνα, οι οποίες άλλαξαν αργότερα. Τα πιάτα παρασκευάστηκαν ως επί το πλείστον σε μεγάλες ποσότητες και τα έθιμα του τραπεζιού προσανατολίστηκαν έντονα προς τις κοινωνικές θέσεις και τις συμβάσεις. Η χρήση των πιάτων ήταν διαφορετική, ενώ τα μαχαίρια και τα κουτάλια ήταν ευρέως διαδεδομένα, το πιρούνι χρησιμοποιήθηκε μόνο περιστασιακά.

Συνολικά, η Μεσαιωνική Αγορά Wülfrather δείχνει εντυπωσιακά πόσο διαφορετική και πολύπλευρη ήταν η κουλτούρα του Μεσαίωνα. Τα γεγονότα όχι μόνο προσφέρουν μια εικόνα για τις γαστρονομικές παραδόσεις της εποχής, αλλά επίσης δείχνουν πόση τεχνολογία τροφίμων και κοινωνικές πτυχές επηρέασαν τη διατροφή και την προετοιμασία των τροφίμων. Η αγορά, σε συνδυασμό με το ιστορικό υπόβαθρο, δίνει ζωντανή την κουλτούρα του Μεσαίωνα και φέρνει τους επισκέπτες πιο κοντά στις παραδόσεις και τον τρόπο ζωής των προγόνων μας.

Η σημασία της αγοράς εκτείνεται πέρα ​​από τις γαστρονομικές εμπειρίες και προωθεί την ευαισθητοποίηση των προκλήσεων και των επιτευγμάτων στην ιστορία της κατανάλωσης πολιτισμού, εν μέρει στις ολοκληρωμένες αναλύσεις για το wikipedia και wz

Details
Quellen