Μεγάλη βραδιά τέχνης: Ο Mülheim γιορτάζει την έκθεση Ziegler!

Μεγάλη βραδιά τέχνης: Ο Mülheim γιορτάζει την έκθεση Ziegler!

Η έκθεση λαμβάνει χώρα στον πρώτο όροφο του μουσείου, το SO -Called Beletage, το οποίο είναι εξοπλισμένο με σόμπα, γυψοσανίδα και διακοσμημένες ξύλινες πόρτες. Τα έπιπλα από τη δεκαετία του 1960 και οι προσεκτικά επιλεγμένες ταπετσαρίες δημιουργούν ένα οικείο περιβάλλον που υπογραμμίζει την οικεία ατμόσφαιρα της συλλογής. Ο Ziegler είχε ολοκληρώσει το σπίτι τους στο Mülheim an Der Ruhr το 1957, με την όψη του Ινστιτούτου Έρευνας για τον άνθρακα Kaiser Wilhelm και το έθεσε με έργα τέχνης που αντανακλούσαν τις αισθητικές τους προτιμήσεις.

Εστίαση σε συναισθήματα και τοπία

Το επίκεντρο της συλλογής είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη. Αυτά τα έργα είναι το αποτέλεσμα ενός πάθους για τη συλλογή, το οποίο βασίστηκε περισσότερο σε αισθητικά κριτήρια παρά σε τέχνης -ιστορικές κριτικές. Πολυάριθμες λουλουδιές νεκρή φύση θυμίζει τον κήπο, τον οποίο η Μαρία Ζέγκελ σχεδίασε με αγάπη και όπου οι αναπαραστάσεις των τοπίων και των κήπων διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο. Αυτές οι εικόνες αναγνωρίζονται και τα δύο μεμονωμένα ως μέρος της έκθεσης και συμπληρώνονται από επεξηγηματικά κείμενα, ταινίες και πληροφορίες ήχου.

Ο Ziegler ήταν γνωστός για να σχολιάσει σπάνια το πάθος τους για συλλογή. Παρ 'όλα αυτά, η επιλογή των έργων σας αντικατοπτρίζει τη "χαρά της όμορφης". Πολλές από τις πρώτες εξαγορές τους από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 δείχνουν μια συναισθηματική εξέταση του υποκείμενου θέματος και παρουσιάζουν τον οπτικό σχεδιασμό ως ένα είδος προσωπικής αντανάκλασης.

Ο γερμανικός εξπρεσιονισμός επικεντρώνεται

Τα έργα που παρουσιάζονται προέρχονται από την εποχή του γερμανικού εξπρεσιονισμού, ενός κινήματος τέχνης που δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1900 και το οποίο επηρέασε όχι μόνο τη ζωγραφική, αλλά και την αρχιτεκτονική, την ταινία, τη λογοτεχνία και τη μουσική. Οι καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των Nolde, Feininger και Klee, έδωσαν μεγάλη έμφαση στα συναισθήματα και τις υποκειμενικές αναπαραστάσεις. Έψαξαν για νέες μορφές έκφρασης που έλαβαν υπόψη τις κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές της εποχής τους.

Ο γερμανικός εξπρεσιονισμός είναι γνωστός για τον εντατικό χρωματισμό και τη χρήση αφύσικων χρωμάτων για να τονίσει τα συναισθήματα. Οι καλλιτέχνες παραμορφώνουν τις μορφές και τις γραμμές για να δημιουργήσουν συναισθηματική ανταπόκριση και να δημιουργήσουν συμβολικές αναπαραστάσεις. Η ακμή αυτού του κινήματος εκτείνεται από τη δεκαετία του 1900 έως τη δεκαετία του 1920 και άφησε μόνιμη επιρροή στον κόσμο της τέχνης.

Η έκθεση συμπληρώνεται το 2026 από ένα δεύτερο μέρος, το οποίο επικεντρώνεται στα έργα του Alexej von Jawlensky, του August Macke και του Franz Marc. Αυτή η συνέχεια της αναδρομικής θα εμβαθύνει περαιτέρω τη σχέση μεταξύ των μεμονωμένων καλλιτεχνών και θα ρίξει φως στην ανάπτυξη του γερμανικού εξπρεσιονισμού στο πλαίσιο της συλλογής Ziegler.

Συνολικά, η έκθεση "στον κήπο της τέχνης" επιτρέπει μια βαθιά εικόνα για τα προσωπικά και αισθητικά κίνητρα του ζευγαριού του συλλέκτη καθώς και τη σημαντική ροή της τέχνης, η οποία έχει διαμορφώσει βιώσιμα τη σύγχρονη τέχνη.

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τις σελίδες του "https://skammler.de/im-garten-der-kunst-klee-finger-nolde-die-karl-und-maria-ziegler-teil-1/"> ziegler καθώς και τέχνη .