1700 χρόνια εβραϊκής ζωής: Η νέα έκθεση άνοιξε στο Bad Kreuznach!

1700 χρόνια εβραϊκής ζωής: Η νέα έκθεση άνοιξε στο Bad Kreuznach!

Στις 13 Μαρτίου 2025, άνοιξε μια σημαντική μόνιμη έκθεση στη συναγωγή στο Bad Kreuznach, η οποία είναι αφιερωμένη στην εβραϊκή ζωή στη Γερμανία για περίοδο 1700 ετών. Η εβραϊκή κοινότητα του Bad Kreuznach αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πόλης από το 1947 και έχει ετοιμάσει την ιστορία του εβραϊκού λαού στο Bad Kreuznach από τον 13ο αιώνα. Η τελετή για το άνοιγμα περιγράφηκε από τους διοργανωτές ως "επίσκεψη σε φίλους" για τα φεστιβάλ, τα οποία υπογράμμισαν τη φιλική ατμόσφαιρα και υπογράμμισαν τη σημασία της εκδήλωσης για την τοπική κοινότητα. Η έκθεση είναι ένα βήμα προς την εκτίμηση της εβραϊκής παράδοσης και της ιστορίας στο πλαίσιο του αντισημιτισμού, ο οποίος εξακολουθεί να αποτελεί κεντρικό κοινωνικό πρόβλημα και έχει ιστορικές ρίζες.

Ο αντισημιτισμός στη Γερμανία έχει μια μακρά και πολύπλοκη ιστορία που πηγαίνει πίσω στην αρχαιότητα, με χριστιανική εχθρότητα εναντίον των Εβραίων, η οποία έχει διαμορφωθεί εναντίον των Εβραίων για αιώνες. Μετά το Ολοκαύτωμα, στο οποίο η εξόντωση των Εβραίων δηλώθηκε ο κρατικός σκοπός, δημιουργήθηκαν νέες μορφές αντισημιτισμού. Αυτές οι αντισημιτικές στάσεις που συμβαίνουν μετά τον πόλεμο, οι οποίες συχνά αναφέρονται ως δευτερεύοντος αντισημιτισμού, συχνά συνδέονται με την καταστολή και την αντιστροφή του χρέους. Ιστορικά μιλώντας, αυτός ο αντι -εβραϊκός λόγος βρήκε την έκφρασή του ακόμα και μετά τα εγκαίνια της νέας συναγωγής στην Κολωνία από τον ομοσπονδιακό καγκελάριο Adenauer το 1959, όταν αυτό ήταν και πάλι ο στόχος της σωστής βίας και ήταν λερωμένο με τη Σβάστικα και το σλάγκαν "Εβραίοι".

Η ανάπτυξη του αντισημιτισμού και των κοινωνικών του αιτιών

Τον 19ο και τον 20ο αιώνα, η σχέση μεταξύ της προλεταριακής χειραφέτησης και του αντισημιτισμού ήταν πολύπλοκη και συχνά αντίθετη. Τόσο η εργατική τάξη όσο και οι Εβραίοι αντιμετώπισαν μειονεκτήματα στην αστική κοινωνία. Η υλική ανάγκη των Εβραίων που ζούσαν στα γκέτο ήταν συγκρίσιμη με την κατάσταση ζωής της εργατικής τάξης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μια εβραϊκή αστική τάξη που σχηματίστηκε στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη που πέτυχε ευημερία και ζήτησε νομική ισότητα, αλλά χωρίς αμφισβήτηση της κοινωνίας στο σύνολό της.

Το γερμανικό εργατικό κίνημα αναπτύχθηκε παράλληλα με την ιστορική Caesura στη Γερμανία. Το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα ιδρύθηκε το 1875, το οποίο έγινε το SPD το 1890. Στις οικονομικά ευημερούσες φάσεις μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αντισημιτισμός συχνά παραιτήθηκε πίσω από τα εθνικιστικά ρεύματα. Στην αρχή του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι αντισημιτικές προκαταλήψεις και οι επιθέσεις, επίσης σε εξέχοντες Εβραίους αξιωματούχους SPD, αυξήθηκαν.

Κρίση και αντίσταση στον αντισημιτισμό

Σοσιαλδημοκρατία με μελλοντικούς στοχαστές: μέσα όπως ο August Bebel και ο Friedrich Engels, οι κίνδυνοι του αντισημιτισμού που αναγνωρίστηκαν. Ο Bebel τον επέκρινε ως αντιδραστικό και ως απόσπαση της προσοχής από τα υπάρχοντα κοινωνικά παράπονα. Ενώ το SPD συχνά είδε το πρόβλημα του αντισημιτισμού ως ένα προσωρινό φαινόμενο που θα εξαφανιζόταν με την περαιτέρω ανάπτυξη του καπιταλισμού, αντιμετώπισε ολοένα και πιο εσωτερικές εντάσεις, ειδικά κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Εκεί η KPD εισήλθε στην αντίθεση στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και είχε επίσης αύξηση των εβραϊκών μελών που αμφισβήτησαν κριτικά τις περιστάσεις.

Ο αντισημιτισμός στη Γερμανία είναι επίσης ένα επείγον θέμα σήμερα. Η αύξηση των αντισημιτικών περιστατικών έχει καθοριστεί τις τελευταίες δεκαετίες που συχνά προκύπτουν από μεμονωμένες γιορτές που έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί στα κοινωνικά μέσα. Οι εμπειρικές μελέτες δείχνουν ότι οι αντισημιτικές στάσεις στον γερμανικό πληθυσμό είναι ευρέως διαδεδομένες. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για πρωτοβουλίες κατά του αντισημιτισμού που έχουν ιδρυθεί από τη δεκαετία του 1950 και τις συνεχιζόμενες προσπάθειες για την ευαισθητοποίηση αυτού του θέματος στην κοινωνία.