1700 lat życia żydowskiego: nowa wystawa otwarta w Bad Kreuznach!

1700 lat życia żydowskiego: nowa wystawa otwarta w Bad Kreuznach!

13 marca 2025 r. W synagodze w Bad Kreuznach otworzył ważną stałą wystawę w Bad Kreuznach, która jest poświęcona życiu żydowskiemu w Niemczech przez okres 1700 lat. Społeczność żydowska Bad Kreuznach jest integralną częścią miasta od 1947 roku i od XIII wieku przygotowała historię żydowców w Bad Kreuznach. Ceremonia otwarcia została opisana przez organizatorów jako „wizyta w przyjaciół” na festiwalach, która podkreśliła przyjazną atmosferę i podkreśliła znaczenie wydarzenia dla lokalnej społeczności. Wystawa jest krokiem w kierunku uznania tradycji żydowskiej i historii na tle anty -emityzmu, który wciąż jest głównym problemem społecznym i ma historyczne korzenie.

Anti -semityzm w Niemczech ma długą i złożoną historię, która sięga starożytnych czasów, z chrześcijańską wrogością wobec Żydów, która od stuleci jest ukształtowana przeciwko Żydom. Po Holokaustu, w którym unicestwienie Żydów zostało uznane za cel państwa, powstały nowe formy anty -semityzmu. Te postawy anty -semickie, które występują po wojnie, które są często określane jako wtórne anty -semityzm, są często kojarzone z represjami i odwróceniem długu. Historycznie, ten anty -żydowski dyskurs znalazł swój wyraz nawet po inauguracji nowej synagogi w Kolonii przez federalnego kanclerza Adenauera w 1959 r., Kiedy to znów był celem prawidłowej przemocy i został posmarowany swastyką i sloganem „wychodzącym”.

Rozwój anty -semityzmu i jego przyczyny społeczne

W XIX i XX wieku związek między emancypacją proletariacką a anty -emitizmem był złożony i często przeciwny. Zarówno klasa robotnicza, jak i Żydzi doświadczyli niekorzystnej sytuacji w społeczeństwie burżuazyjnym. Materialna potrzeba Żydów żyjących w gettach była porównywalna z sytuacją życiową klasy robotniczej. W tym czasie żydowska burżuazja utworzona w Europie Zachodniej i Środkowej, która osiągnęła dobrobyt i wezwał do równości prawnej, ale bez kwestionowania społeczeństwa jako całego.

Niemiecki ruch robotniczy rozwinął się równolegle do historycznej Caesury w Niemczech. Socjalistyczna Partia Robotnicza została założona w 1875 r., Która stała się SPD w 1890 roku. Wzrost zorganizowanego anty -semityzmu upadł wraz z kryzysami gospodarczymi w latach 70. XIX wieku. W fazach rozwijających się ekonomicznie do pierwszej wojny światowej, anty -semityzm często rezygnował za prądami nacjonalistycznymi. Na początku pierwszej wojny światowej wzrosły antysemickie uprzedzenia i ataki, również do wybitnych żydowskich urzędników SPD.

Krytyka i opór wobec anty -semityzmu

Socjaldemokracja z przyszłymi myślicielami: w środku jak August Bebel i Friedrich Engels, uznane niebezpieczeństwa związane z antyzemityzmem. Bebel skrytykował go jako reakcyjnego i odwrócenia uwagi od istniejących skarg społecznych. Podczas gdy SPD często postrzegał problem anty -semityzmu jako tymczasowe zjawisko, które zniknęło wraz z dalszym rozwojem kapitalizmu, coraz bardziej występował napięcia wewnętrzne, szczególnie podczas Republiki Weimaru. Tam KPD podjął sprzeciw wobec Republiki Weimaru, a także wzrosła liczba żydowskich członków, którzy krytycznie kwestionowali okoliczności.

Anty -semityzm w Niemczech jest również pilnym tematem. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci ustalono wzrost incydentów anty -semickich, które często wyłaniają się z poszczególnych ucztów, które radykalizowały w mediach społecznościowych. Badania empiryczne pokazują, że postawy anty -semickie w populacji niemieckiej są powszechne. Podkreśla to potrzebę inicjatyw przeciwko antysemityzmowi, które zostały założone od lat 50. XX wieku oraz ciągłe wysiłki na rzecz zwiększenia świadomości tego tematu w społeczeństwie.