Klöckner eist: de kerk moet pastorale zorg voor de politiek geven!

Klöckner eist: de kerk moet pastorale zorg voor de politiek geven!

Jutta Klöckner, de nieuwe Bonds -president, wees op de rol van de kerk in de samenleving tijdens haar toespraak tijdens de constituerende ontmoeting van de nieuwe Bundessteag op 23 April 2025. In een interview met de "Bild Am sonntag" uitte ze scherpe kritiek op de politieke interferentie van de kerkjes in Duitsly. Klöckner vraagt ​​de kerken om zich meer te concentreren op de pastorale zorg voor mensen en minder politiek actief te zijn. Uw verklaringen hebben een debat veroorzaakt over het belang en de grenzen van politieke betrokkenheid van kerken.

Het lid van de Bondestag en de CDU-politicus constateert dat de kerk zich in toenemende mate gedraagt ​​als een niet-gouvernementele organisatie door verklaringen te geven over huidige politieke kwesties. Klöckner waarschuwt dat de kerken door deze verbintenis "uitwisselbaar" kunnen zijn en niet langer in staat zijn om fundamentele vragen over hun geloof te beantwoorden. Dit wordt weerspiegeld in het uitgebreide debat dat werd geïnitieerd door haar opmerking. Kerkvertegenwoordigers uit het slechte district Kreuznach vormen daarentegen een ander perspectief en benadrukken de noodzakelijke politieke stem van de kerken in de huidige samenleving.

Politieke stemmen en weerstand

De verklaringen van Klöckner vinden zowel toestemming als weerstand. Aanhangers zoals Thorsten Frei (CDU) ondersteunen hun positie en vragen zich in hoeverre de kerken moeten worden toegewijd aan de dagelijkse politiek. Prominente politici zoals Lars Castellucci (SPD) geven daarentegen kritiek op Klöcners en benadrukken dat het niet hun taak is om de kerken advies te geven. Karl Lauterbach (SPD) en Britta Haßelmann (Groenen) hebben ook de nadruk gelegd op het belang van de politieke stem van de kerken. In het bijzonder wordt de dood van paus Franciscus gezien als een verlies van een belangrijke politieke stem van de katholieke kerk, die altijd voor de zorgen van de armen en zwakst heeft gezorgd.

Armin Laschet (CDU) de toewijding van paus Franciscus aan de sociale kwesties van zijn gemeenschap en maakte het duidelijk dat de politieke en sociale betrokkenheid van de kerken centraal stond in de samenleving. Annette Schavan (CDU) ging zelfs zo ver om de kritiek op de politieke rol van de kerken te beschrijven en benadrukte dat het christendom vanaf het begin een politiek element bevatte.

De geschiedenis van het sociale beleid van de kerk

Om het huidige debat over de rol van kerken in de politiek beter te begrijpen, is het logisch om de geschiedenis en tradities te bekijken. De katholieke kerk heeft historisch gezien met sociale en politieke kwesties. Dit begon niet alleen in de 19e eeuw met de kwestie van werknemers, maar omvatte talloze onderwerpen zoals armoede, rijkdom, slavernij, oorlog en vrede. Door de eeuwen heen heeft de kerk altijd ethisch verantwoorde levensomstandigheden geprobeerd in een veranderende samenleving.

Belangrijke documenten zoals de encycliek "Rerum novarum" door paus Leo XIII. Vanaf 1891 illustreren de noodzaak van sociale bescherming van de staat en het belang van sociale banden. Deze zich ontwikkelende sociale leer van de kerk laat zien dat het geen rigide posities vertegenwoordigt, maar flexibel reageert op de sociale uitdagingen.

De katholieke sociale beweging heeft een beslissende bijdrage geleverd aan het ontwerp van de politieke context in de Federale Republiek Duitsland, vooral door organisaties zoals de Catholic Employee Movement (KAB). Zelfs als de invloed van deze beweging de afgelopen decennia is afgenomen, blijft het een centrale taak van de kerk om actief commentaar te geven op sociale en politieke kwesties.

De discussie van vandaag over de rol van de kerken laat zien hoe belangrijk het is dat ze hun stem in sociale en politieke debatten brengen. Ten slotte kunnen sociale en economische omstandigheden het leven van geloof beïnvloeden, zelfs als de kerk erop wijst dat niet elke oplossing disciplinair kan zijn voor sociale problemen.