Genialny festiwal: hrabia Kálmána inspiruje w Kaiserslautern!

Genialny festiwal: hrabia Kálmána inspiruje w Kaiserslautern!

Palatinate Theatre Kaiserslautern gościł w Heilbronna z opartą wyposażoną inscenizacją przez arcydzieło Emmericha Kálmána „hrabina Mariza”. Kierunek pod dowództwem Aylin Kalp dotyczy upadku społeczeństwa i powiązanych uroczystości. Ta operetka, która miała premierę w 1924 r., Odzwierciedla nostalgiczną przemieszczenie poprzedniego świata, symbolizowaną przez wspaniały żyrandol, i odzwierciedla koniec podwójnej monarchii Habsburg po pierwszej wojnie światowej.

Występ został zaprojektowany jako „taniec na wulkanu”, przesadną reprezentację społeczeństwa hedonistycznego, którego bohaterowie ucieleśniają rany wojny i ekonomiczną ruinę hrabiego Tassilo. Centrum to hrabina Mariza, bogata, zepsuta dama, która zna emocjonalne zimno wysokiego społeczeństwa. W inscenizacji napięcia emocjonalne między Tassilo i Mariza są zauważalne w trzecim akcie, gdy się spotykają, ale nie znajdują żadnej odkupieńczej wymowy. Szczęśliwe zakończenie w końcu powstaje, gdy księżniczka Cuddenstein kupiła Tassilos.

Wrażenia muzyczne

Palatynat Hharmonie Kaiserslautern pod kierunkiem Massimiliano Iezzi ożywia melodie Kálmánsa z Verve i Esprita. Najważniejszymi wydarzeniami są ogniste CSárdás, które działają jako porywający przeciwny słup do rolków. Alexander Geller jako hrabia Tassilo i Caroline Melzer jako hrabina Mariza przekonują swoje namiętne występy i dają dobrze znane piosenki i duety.

Linia obejmuje również uderzające aktorzy postaci, takich jak Johannes Fritsche i Johannes Hubmer i Valerie Gels jako siostra Tassilo, Lisa. Chór teatru Palatinate inspiruje genialne misje i przyczynia się do gęstej atmosfery inscenizacji. Choreografie Elisabeth Margraf podkreślają walkę społeczeństwa, a humorystyczne sceny z Tassilo inspirują publiczność.

kontekst historyczny

Emmerich Kálmán, urodzony 24 października 1882 r. Na Węgrzech Siófok, jest jednym z najważniejszych kompozytorów wiedeńskiej operetki XX wieku. Stał się znany między innymi poprzez takie dzieła, jak „Die Csárdásfürstin” i „Hrabina Mariza”. Kálmán, pierwotnie wyszkolony jako pianista koncertowy, zwrócił się do składu z powodu problemów zdrowotnych. Jego styl łączy węgierską muzykę ludową z wiedeńskim walcem i amerykańskim jazzem, co czyni go jednym z wiodących kompozytorów „Srebrnej Ery”. Pomimo swojego żydowskiego pochodzenia, Kálmán musiał opuścić Austrię w 1938 r., Wyemigrował do Europy przez Stany Zjednoczone i zmarł w Paryżu w 1953 r.

Ponadczasowość „hrabiny Mariza” jest imponująco podkreślona na inscenizacji. Z namiętnym występem zespół zyskał nie tylko ciepłe oklaski, ale także entuzjastyczne „Bravo” od publiczności. Występ pozwala publiczności poczuć zarówno melancholię, jak i żywotność poprzedniej epoki, którą Kálmán po mistrzowsku uchwycił w muzyce i akcji.