Geheimen van de mensheid: hoeveel vlees hebben onze voorouders gegeten?

Geheimen van de mensheid: hoeveel vlees hebben onze voorouders gegeten?

Een onderzoeksteam van het Max Planck Institute for Chemistry in Mainz en de Witwatersrand University in Johannesburg onderzocht de voeding van de voorouders van mensen. Het doel van dit uitgebreide onderzoek was om erachter te komen wanneer onze voorouders vlees aten en welke rol het in hun dieet speelde. De wetenschappers gebruikten een innovatieve tandanalyse die hen in staat stelt conclusies te trekken over de voeding van deze vroege mensen door chemische handtekeningen in het organische deel van de tanden. Deze analyse wordt uitgevoerd door in het tandglazuur te boren om aminozuren te onderzoeken, die diepere inzichten hebben verleend in de voedingsvoorkeuren van Australopithecus Art.

De resultaten laten zien dat Australopithecus meestal vegetarisch was, met minimale vleesconsumptie. De tandanalyses zijn afkomstig van fossiele vondsten in Zuidoost -Afrika, die gedateerd zijn van 3,3 tot 3,7 miljoen jaar. In een vergelijking met fossiele tandheelkundige monsters van carnivoren zoals hyena's en sabeltandkatten, waren er duidelijke verschillen. Talrijke debatten in de professionele wereld tonen verschillende opvattingen over de vleesconsumptie van de voorouders: sommige wetenschappers geloven dat vlees 3,5 miljoen jaar geleden is geconsumeerd, terwijl anderen dit alleen beschouwen als waarschijnlijk voor de voorouders van het Homo -geslacht ongeveer twee miljoen jaar geleden. Dit roept vragen op over de rol van vlees bij de ontwikkeling van menselijk brein en evolutionaire aanpassing.

onderzoeksresultaten en isotoopanalyse

De onderzoekers onder leiding van Tina Lüdecke analyseerden tandmeltmonsters uit zeven Australopithecus -kopieën. De stikstofisotoopmeting resulteerde in een lage verhouding van ernstige tot lichte stikstofisotopen. Dit geeft aan dat het dieet van deze voorouders voornamelijk groente was, hoewel incidentele dierlijke eiwitten zoals eieren of termieten niet kunnen worden uitgesloten. De exacte massa van vleesconsumptie en het belang ervan voor de evolutionaire ontwikkeling blijft echter onduidelijk.

De methodologie voor stikstofisotoopbepaling in tandglazuur vertegenwoordigt aanzienlijke vooruitgang in paleontologisch onderzoek. Interessant is dat de stikstofisotooprelatie miljoenen jaren duurt en dus een gedetailleerde isotopische vingerafdruk van voedsel biedt. Hogere isotoopomstandigheden zouden meestal een hogere positie in de voedselketen aangeven, wat niet het geval was met de onderzochte monsters.

Future Research Perspectives

De onderzoekers zijn van plan om in de toekomst verdere analyses in Afrika uit te voeren om extra tanden te onderzoeken en de tijd van vleesconsumptie meer precies te bewijzen. Deze studies worden ondersteund door het Emmy Noether -programma van de Duitse Research Foundation (DFG). De resultaten van de huidige studie bieden een nieuw perspectief op het dieet van onze voorouders en wijzen erop dat de overgang naar een omnivor -dieet later in de menselijke evolutie heeft plaatsgevonden.

Continu onderzoek op dit gebied kan helpen om de complexe relaties tussen voeding, milieu en ontwikkeling van mensen beter te begrijpen. De rol van energie -consumerend voedsel en het gebruik van brand in voeding blijft een belangrijk punt voor toekomstige studies.

Zoals de resultaten aantonen, is het dieetverleden van mensen een veelzijdig en nog niet volledig onderzocht onderwerp dat veel opwindende vragen oproept. De onderzoeksteams zetten hun werk voort om licht in de donkere hoeken van de menselijke evolutie te brengen. De discussie over vleesconsumptie en de effecten ervan op de ontwikkeling van menselijk brein blijft een centrale vraag.

Voor meer informatie over de examens van de voeding van de voorouders van de mens, kunt u de rapporten melden van en myscience.de