Το αριστούργημα του Offenbach: Η σάτιρα της Μεγάλης Δούκισσας είναι ενθουσιώδης!

Το αριστούργημα του Offenbach: Η σάτιρα της Μεγάλης Δούκισσας είναι ενθουσιώδης!

Η Όπερα Η Μεγάλη Δούκισσα του Gerolstein , ένα έργο του συνθέτη Jacques Offenbach, έχει τη θέση του στην ιστοριογραφία της μουσικής και της σάτιρας. Με αυτή την οπερέτα, ο Offenbach επέκρινε τους ηγέτες, τον στρατό και την αριστοκρατία σε μια εποχή που χαρακτηρίστηκε από στρατιωτικές εντάσεις. Η ευέλικτη μουσική και τα χιουμοριστικά κείμενα κάνουν το έργο ένα διαχρονικό κλασικό, το οποίο εξακολουθεί να είναι ενθουσιώδες μετά από πάνω από έναν αιώνα. Το έργο είχε την πρεμιέρα του στις 12 Απριλίου 1867 στο théâtre des variétés στο Παρίσι. Ο αρχικός χρόνος παιχνιδιού είναι περίπου δυόμισι ώρες.

Περιεχόμενο και χαρακτήρες της οπερέτας

Η δράση παίζει στο φανταστικό Grand Fuchy του Gerolstein γύρω στο 1840. Είναι γεμάτο χιουμοριστικά και τραγικά στοιχεία. Ο κύριος χαρακτήρας, η Μεγάλη Δούκισσα, προσπαθεί να κάνει τις πολιτικές αποφάσεις από την πλήξη, γεγονός που οδηγεί σε διασκεδαστικές συγκρούσεις.

• grandherzogin (σοπράνο)
• Prince Paul (tenor)
• fritz (tenorbuffo)
• wanda (soubrette)
• Γενικά bumm (μπάσο)
• Baron Puck (baritone)
• baron grog (ρόλος ομιλίας)
• nepomuck (ρόλος ομιλίας)

Η ιστορία αναπτύσσεται, ενώ το Μεγάλο Δουκάτο διεξάγει πόλεμο εναντίον ενός γειτονικού κράτους. Ο Fritz, ένας στρατιώτης, και ο Wanda, η αρραβωνιαστικιά του, γύρω από την απαγόρευση όταν τραγουδούν και χορεύουν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας φρουράς. Ταυτόχρονα, ο στρατηγός Bumm προσπαθεί να ανακοινώσει τις στρατιωτικές του επιτυχίες, αλλά αυτό δεν είναι χωρίς επιπλοκές.

Στοιχεία μουσικού στυλ και νόημα

Μουσικά, η οπερέτα χαρακτηρίζεται από ένα ύμνο "Degen Song" που περνάει από ολόκληρο το οικόπεδο ως Leitmotif. Ο Offenbach ήξερε πώς να δημιουργήσει μουσικά μοτίβα που είναι τόσο χιουμοριστικά όσο και σατιρικά, τα οποία ασχολήθηκαν με τη λογοκρισία και έκαναν το έργο δημοφιλές. Οι συναρπαστικές μελωδίες και οι αστείες διάλογοι μπόρεσαν να αιχμαλωτίσουν το κοινό από την αρχή.

Το έργο αναθεωρήθηκε τα χρόνια μετά την πρεμιέρα του για να εξουδετερώσει τις αρχικές παρεξηγήσεις. Ο Offenbach χάιδεψε το δεύτερο φινάλε και άλλαξε τις αρχικές σκηνές, οι οποίες τελικά συνέβαλαν στη μεγάλη του επιτυχία, ειδικά κατά τη διάρκεια της έκθεσης του Παρισιού. Αυτό ανέπτυξε ένα νέο κύμα ενθουσιασμού για το Opéra Bouffe.

Ο Jacques Offenbach, γεννημένος στις 20 Ιουνίου 1819 στην Κολωνία και πέθανε στις 5 Οκτωβρίου 1880 στο Παρίσι, θεωρείται ιδρυτής της σύγχρονης οπερέτας και διαμορφώνει σημαντικά το θέατρο του τοπίου της εποχής του. Πολλά από τα έργα του, όπως το orphée aux enfers και οι καλά γνωστές μελωδίες από τις ιστορίες του Hoffmann, εξακολουθούν να απευθύνονται σε ένα ευρύ κοινό. Η εντυπωσιακή καριέρα του και η ικανότητά του να ασκεί κοινωνική κριτική μέσω μουσικής επιβεβαιώνουν την κατάστασή του ως έναν από τους μεγάλους συνθέτες του 19ου αιώνα. Πολλές προσαυξήσεις, όπως το jacques-offenbach-gesellschaft , δεσμεύονται στη μνήμη του και των έργων του.