Vampire Film Blood & Sinners: Ελευθερία, crossover και ρατσισμός στις ΗΠΑ!

Vampire Film Blood & Sinners: Ελευθερία, crossover και ρατσισμός στις ΗΠΑ!

Clarksdale, Mississippi, USA - Η ιστορία του βαμπίρ παίρνει έναν φρέσκο άνεμο: με την ταινία "Blood & Sinners" από τον Ryan Coogler, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στο μύθο του Bloodsucker. TV-Media αναφέρει ότι το οικόπεδο το 1932 στο Μισισιπή-delta, όπου οι μετά τις αρχές των σκλαβών είναι σήμερα. Η ταινία φωτίζει την ιστορική δίωξη μαύρων επιχειρηματιών και καλλιτεχνών από έναν λευκό όχλο και δεν αγνοεί τα κεντρικά θέματα των ρατσιστικών ιεραρχιών στην Αμερική.

Vampirism ως σύμβολο

Σε αυτό το αιμορραγικό θέαμα τρόμου, ο βαμπίρ αντιπροσωπεύεται ως σύμβολο της ελευθερίας και της άμυνας. Ο χαρακτήρας Remmick, Ιρλανδός μετανάστης, λέει για τις εμπειρίες του για ταπείνωση και βία στην αγγλοσαξονική αμερικανική κοινωνία. Εδώ γίνεται σαφές ότι ο βαμπίρ δεν είναι μόνο ένα ανατριχιαστικό κλισέ, αλλά αντικατοπτρίζει επίσης τις άβυσσες της κοινωνίας που απευθύνονται στον ρατσισμό και την πολιτιστική ιδιοκτησία. deutschlandfunk εξηγεί ότι η πολιτιστική οικειοποίηση συχνά πραγματοποιείται από τα μέλη της κουλτούρας κυριαρχίας, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις σχετικές και κοινωνικές ενδείξεις. Στο "Blood & Sinners" αυτό γίνεται σαφές όταν η αναπαράσταση των τέρατα αντικατοπτρίζει πάντα την εκμετάλλευση του μαύρου πληθυσμού.

Η μουσική διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ταινία, με τον συνθέτη Ludwig Göransson να αντλεί μια ποικιλόμορφη ηχητική εικόνα που συνδυάζει τους αφρικανικούς τελετουργικούς χορούς, το hip-hop, τα μπλουζ και τα σκωτσέζικα-ιρλανδικά μελωδίες. Η ταινία απαιτεί χρόνο πριν πραγματικά η ιστορία του βαμπίρ ξεκινήσει και απαγάγει τον θεατή στη δεύτερη πράξη. Οι σκηνές χορού και μουσικής στο "Juke Joint" συγκαταλέγονται μεταξύ των κυριότερων.

ένα αιματηρό άκρο

Ενώ η ταινία αρχίζει ήρεμα, η ένταση αυξάνεται σε ένα αιματηρό φινάλε στην τρίτη πράξη, η οποία θα θυμάται το κοινό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι επικριτές υπογραμμίζουν ότι η ταινία δεν είναι εντελώς στρογγυλή σχετικά με το αφηγηματικό της στυλ, αλλά το "Blood & Sinner" παραμένει ένα έργο που αξίζει να δει. Η πολύπλοκη θεματική διασύνδεση ανοίγει το χώρο για συζητήσεις σχετικά με την ταυτότητα και την πολιτιστική πίστη. Αυτό απεικονίζεται επίσης από την προσέγγιση ότι η αναπαράσταση των βαμπίρ επεξεργάζεται τις πραγματικές συγκρούσεις μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών και εθνοτικών ομάδων μεταφορικά.